دندانپزشکان همواره دنبال راه حلی هستند تا مدت زمان حضور بیمار در کلینیک دندانپزشکی را کوتاه کنند. بیماران با حضور در محیط دندانپزشکی حس خوشایندی را تجربه نمی‌کنند و با کوتاه شدن این زمان، بیمار احساس رضایت بیشتری از درمان دارد و در صورت نیاز دفعات بیشتری به دندانپزشکی مراجعه خواهد کرد.
اسکنر داخل دهانی یکی از ابزارهایی است که هم مدت زمان حضور بیمار در کلینیک را کوتاه می‌کند و هم به دلیل عدم استفاده از قالب گیری سنتی، احساس بهتری به بیمار القا می‌کند. در این مقاله قصد داریم در مورد یکی ار ملزومات اسکنر داخل دهانی به نام اسکن بادی و نمونه سنتی آن یعنی ایمپرشن کوپینگ توضیحاتی ارائه دهیم.
اسکن بادی چیست ؟
حدود 3 ماه بعد از قرار دادن فیکسچر درون فک بیمار و برقراری پیوند بین استخوان فک و فیکسچر، می‌توان وارد فاز بعدی درمان ایمپلنت، یعنی طراحی و ساخت اباتمنت شد. برای این منظور لازم است جهت دقیق قرارگیری فیکسچر نسبت به سایر دندان‌های بیمار را دانست تا بتوان طراحی را به گونه‌ای انجام داد که نتیجه نهایی رضایت بخش باشد.
اسکن بادی قطعه‌ای برای انتقال دقیق موقعیت و چگونگی قرارگیری فیکسچر است و با وجود آن می‌توان اطلاعات مفیدی از خط سیر، عمق، چرخش و زاویه فیکسچر ثبت کرد تا در طراحی، به بهترین حالت ممکن دست یافت. حضور اسکن بادی نقش به‌سزایی در ارائه یک ایمپلنت با نشست مناسب ایفا می‌کند و بدون آن، روکش سر جای اصلی خود ثابت نمی‌شود و با زاویه نامناسب نسبت به دندان‌های مجاور قرار می‌گیرد. اسکن بادی فقط در هنگام اسکن و برای مدت زمان کوتاهی درون دهان قرار می‌گیرد و لازم نیست بیمار آن را برای مدت طولانی درون دهان خود نگه دارد.
مهم‌ترین ویژگی‌ها
- جنس اسکن بادی معمولا از تیتانیوم است و یک سطح پوششی ضد انعکاس بر روی آن قرار می‌دهند تا نیازی به اسکن مستقیم فلز نباشد و در نتیجه اسکن بهتر انجام شود.
- بعضی از اسکن بادی‌ها قابل اتوکلاو هستند و تا 100 بار می‌توان از آن‌ها استفاده کرد اما بعضی از آن‌ها یک بار مصرف هستند.
- بعضی از آن‌ها از جنس PEEK بوده و تا 15 بار قابلیت اتوکلاو دارند.
- استفاده از اسکن بادی احتمال خطا را به حداقل می‌رساند و دقت را به میزان زیادی افزایش می‌دهد.
قرارگیری دقیق و کامل اسکن بادی بر روی فیکسچر بسیار اهمیت دارد. برای اطمینان از این موضوع می‌توان از محل اتصال، عکس رادیوگرافی تهیه کرد و از چگونگی نشست مطمئن شد. همچنین نخ دندان باید به راحتی از کناره‌های آن عبور کند تا از عدم تماس با دندان‌های مجاور مطمئن شویم.
روش اسکن
- اسکن فک مقابل در نواحی نزدیک به ایمپلنت
- اسکن از دندان مورد نظر همراه با هیلینگ
- بستن اسکن بادی به جای هیلینگ و اسکن مجدد از دندان مورد نظر
- اسکن از بایت دندان بیمار همراه با هیلینگ
- ارسال فایل STL به لابراتوار برای طراحی و تولید کاستومایز اباتمنت
اسکن بادی باید:
- با فیکسچر تناسب و سازکاری داشته باشد چون فیکسچرها کانکشن‌های متفاوتی دارند و باید قابلیت اتصال به آن‌ها وجود داشته باشد. پس دندانپزشک باید از شرکت سازنده ایمپلنت، نوع اتصال و اندازه آن آگاهی داشته باشد.
- به طور کامل، از ابتدای برخورد با لثه تا انتها اسکن شود وگرنه ممکن است توسط نرم افزار به عنوان شی غیر ضروری تشخیص داده شده و حذف گردد.
- به صورت مرحله به مرحله اسکن شود. یعنی باید بر روی اولی اسکن را قفل کرده و بعدی را اسکن کرد.
ایمپرشن کوپینگ چیست؟
ایمپرشن کوپینگ نیز کاربردی مشابه اسکن بادی دارد با این تفاوت که در قالب گیری با روش‌های سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ایمپرشن کوپینگ به وسیله هگز بر روی فیکسچر بسته شده، سپس قالب گیری ایمپلنت انجام می‌شود. با این کار جهت قرارگیری فیکسچر مشخص می‌شود و می‌توان ایمپلنتی با کارایی و زیبایی بهتر داشت.
ایمپرشن کوپینگ به دو صورت تری باز (Open Tray) و تری بسته (Close Tray) اجرا می‌شود. تری باز دقت بیشتری دارد و زمانی که تعداد ایمپلنت‌ها زیاد باشد استفاده از آن ضروری است. اما روش تری بسته راحت‌تر و سریع‌تر است. البته بیشتر دندانپزشکان استفاده از روش تری باز را ترجیح می‌دهند.
پس از قالب گیری لازم است یک قطعه کوچک به نام آنالوگ به ایمپرشن کوپینگ بسته شود. آنالوگ شبیه ساز فیکسچر است و برای یک قالب گیری بی نقص استفاده از آن ضروری است.
اما امروزه در صنعت دندانپزشکی استفاده از ایمپرشن کوپینگ‌ها محدود شده و دندانپزشکان ترجیح می‌دهند از روش‌های دیجیتالی استفاده کنند تا هم سرعت بیشتری در اجرای کار داشته باشند و هم روکش ایمپلنت، هم‌خوانی بیشتری با سایر دندان‌های شخص داشته باشد. شرکت دناتیس با ارائه تجهیزات دندانپزشکی دیجیتال، همواره تلاش دارد خدمات پس از فروش با کیفیتی به مشتریان خود ارائه دهد.